ارزشیابی توصیفی چیست؟

خلاصه :

بازخورد هسته ی مرکزی فرایند یادددهی ـ یادگیری است در صورتی که پیوسته، هدفمند، متنوع، توصیفی و ساده و قابل فهم از طرف معلم ارائه گردد، دانش آموز پی می برد که در چه وضعیتی قرار دارد. برای شناخت دقیق و همه جانبه ی فراگیران در ابعاد مختلف یادگیری با استفاده از روش ها و ابزارهای مناسب سنجش مانند آزمون ها ( عملکردی ـ مداد کاغذی و ... ) پوشه کار، مشاهدات در حول فرایند یاددهی ـ یادگیری فراهم شود. دادن بازخورد توصیفی از طرف معلم به دانش آموز به شکل کتبی و شفاهی (کلامی) که شامل : صحبت ها و جمله های توصیفی منظوم و منثور معلم که در هر مرحله از فرایند یاددهی ـ یادگیری از آنها استفاده می شود، به واقع همان داوری های شناختی، فراشناختی و عاطفی معلم است که دانش آموز با دریافت به هنگام آنها، اطلاعاتی در خصوص میزان پیشرفت، موقعیت و موفقیت خود به دست می آورد و در جهت بهبود عملکرد خویش از آن بهره می گیرد.
آنچه ارزشیابی را رشد دهنده و پویا می سازد نحوه ی استفاده از نتایج آن است به عبارت دیگر ارزشیابی در طراحی برنامه درسی معلم جای خاصی دارد یعنی معلم از نتایج ارزشیابی در تعیین گام بعدی خود در آموزش استفاده می کند و به این دلیل است که آموزش و ارزشیابی در هم تنیده می شود.
در ارزشیابی رشد دهنده، استفاده از نتایج ارزشیابی حداقل به اندازه ی جمع آوری آن اهمیت دارد.

تفاوت ارزشیابی کیفی ـ توصیفی با ارزشیابی سنتی

1-    تغییر در شکل و شیوه های بازخورد
2-    حذف امتحانات سرنوشت ساز پایانی و تقویت ارزش یابی تکوینی
3-    تغییر مقیاس کمی ( 20 تا 0 ) به مقیاس کیفی
4-    تنوع بخشی به ابزارهای جمع آوری اطلاعات
5-    تغییر در ساختار گزارش پیشرفت تحصیلی ( کارنامه )
6-    تغییر در مرجع تصمیم گیری درباره ارتقای دانش آموزان