بیا که جان مرا بی تو نیست برگ حیات

نامت مشام جان را می نوازد..

نامت مشام جان را می نوازد ، آسمانی ترین زمینی ، بلندترین سرو آزادگی و نجات به راستی وسعت نام تو در این سینه های تنگ چگونه

می گنجد …

محبوبم جهان آشفته است ، جهانم پر از اظطراب است ، تنها هنگامی که به شما می رسم و سلام می کنم آن زمان جهان به تعادل می رسد .

اهل آسمان و زمین به وسیله ظهور تو خوشحال می شوند …

بهار بهانه است خبر آمدنت که باشد ، درختان چاره ای جز شکوفه زدن ندارند …

صبح ظهورت عطر غریبی دارد عطری که تا انتهای جهان تمام نمی شود.